Okresowe odrobaczenia

Weterynarz Ruda Śląska standardowo zaleca przeprowadzenie zabiegu odrobaczania co 3 miesiące. Zwierzęta mające codzienny, bezpośredni kontakt z zakażonymi odchodami oraz moczem podłożem są narażone na infekcje pasożytami.

Podanie tabletki powoduje odrobaczenie a nie jego zapobiegnięcie. W związku z tym, obecnie zalecany minimalny okres miedzy odrobaczeniami skrócił się do 3 miesięcy. W niektórych przypadkach jednorazowe odrobaczenie nie jest w 100% skuteczne, dlatego tez istnieje możliwość wykluczenia obecności pasożytów poprzez mikroskopowe badanie kału, które wykonujemy na miejscu w naszej przychodni. Jeśli konieczne jest kolejne odrobaczanie, to następny zabieg powtarzamy po 2 tygodniach, gdyż ok. tyle wynosi kolejny cykl rozrodczy pasożyta. Zalecamy czasem również zmianę preparatu, gdyż istnieje możliwość uodpornienia się pasożytów na jego składniki.

Odrobaczanie zaczynamy już od 2 tygodnia życia szczeniaka, kociaka ok. 4 tygodnia. Następnie kontynuujemy co 2 tygodnie do ok. 3 miesiąca życia, a następnie co 3 miesiące przez całe życie. Do zakażenia u młodych zwierząt może dochodzić drogą sródmaciczną tj. podczas ciąży (tylko szczenięta) lub w trakcie ssania mleka matki.

Odrobaczanie jest podstawowym, niedrogim zabiegiem, a chroniącym naszego zwierzaka przed wieloma schorzeniami, spadkiem odporności. Prawidłowe odrobaczanie powoduje lepszy rozwój zwierzęcia oraz wpływa na jego prawidłową kondycję i zdrowie.

Pamiętajmy, że nawet zwierzę, które nie wychodzi do zewnętrznego środowiska, poza dom jest również narażone na zakażenie się pasożytem. Bardzo łatwo można przyniesć jaja pasożyta do domu na naszym obuwiu, ubraniu itd.

Bardzo często włascicielom zwierzaków wydaje się, że jeśli w kale nie mamy widocznych gołym okiem pasożytów, to znaczy, że zwierzę ich nie posiada. Nie jest to prawdą, gdyż wydalane jaja nie są dla nas widoczne, a dorosłe pasożyty pozostają w przewodzie pokarmowym lub wydostają się na zewnątrz jedynie w przypadku dużej infestacji.

Pamiętajmy, że ludzie również są narażeni na zakażenie się pasożytami, jednak dotyczy to głównie osób starszych lub młodych oraz osób z obniżona odpornością.

Do pasożytów, z którymi mamy najczęściej do czynienia zalicza się nicienie oraz tasiemce, rzadziej włosogłówkę, tęgoryjce, kokcydia, lamblie, owsiki, bąblowce itd.

Warto dodatkowo w przypadku wyjazdów za granicę np. w rejon basenu Morza Śródziemnego zabezpieczyć się przeciwko innym pasożytom np. dirofilarią.

Należy dodać, że część preparatów może być stosowana podczas ciąży lub laktacji, a niektóre nie. W ramach profilaktyki robaczyc bardzo ważne jest zachowanie higieny. Musimy zawsze zadbać o to, aby wszystkie miski, kuwety oraz legowiska były dokładnie i często myte.

Jeśli odrobaczamy systematycznie, to zabieg ten nie jest groźny, aczkolwiek mogą wystąpić czasami łagodne, przemijające nudności, ślinienie się, biegunka.

Do dyspozycji mamy wiele preparatów odrobaczających smakowych lub nie. Dostępne są preparaty w formie past, tabletek, zastrzyku, badź kropli podawanych na skórę tzw. spot on. W przypadku wyjazdów za granice do niektórych krajów jednym z wymogów jest odrobaczenie zwierzęcia.

Szczepienia ochronne psów, kotów, fretek i królików
Lepiej szczepić niż ratować

Myślę, ze każdy z nas zdaje sobie sprawę jak groźne są choroby zakaźne. Na większość z nich do dzisiaj nie wynaleziono żadnego leku, a jak dotąd najlepszą metodą ich zwalczania, zapobiegania są szczepienia. Do czynników wywołujących choroby zakaźne zaliczamy m.in. wirusy, bakterie, grzyby, riketsje. Zarówno u ludzi jak i u zwierząt istnieją programy profilaktyczne. Nie mniej jednak należy pamiętać, że u zwierząt szczepienie odbywa się corocznie i nie chodzi tu jedynie o wściekliznę ale i inne choroby zakaźne. Niektóre ze szczepień utrzymują się przez okres 3 lat inne zaś przez 1 rok, dlatego tez szczepionki podawane co roku mogą różnić się od siebie.

Wiele chorób dzięki długoletnim szczepieniom zostało uciszonych, ale ryzyko w przypadku nieszczepienia nadal jest bardzo wysokie. Bardzo często u weterynarza Ruda Ślaśka spotykamy się z np. parwowirozą, kocią białaczką, panleukopenią itd. Część chorób w przypadku niezaszczepienia spowoduje nagłą śmierć. U części zwierzaków chorobę udaje się opanować, ale wiąże się to z wielodniowym i bardzo kosztownym leczeniem, a także cierpieniem dla zwierzaka. Bardzo często własciciele nie są świadomi, iż zwierzęta niewychodzące z domu również są narażone na choroby zakaźne. Oczywiście część chorób przenoszonych jest przez kontakt bezpośredni z innym zwierzęciem poprzez np. krew, dlatego też takie zwierzaki nie muszą być szczepione przeciwko pewnym chorobom zakaźnym, ale istnieją choroby, które przenoszone są drogą aerogenną. Warto zapoznać się z naszym programem szczepień i dostosować go do potrzeb i sytuacji w której znajduje się nasz pupil.

Warto pamiętać, że szczepienie nie zawsze daje nam 100% skuteczność w walce z patogenem, ale w przypadku zakażenia pozwala na łatwiejsza walkę i przebieg choroby, a także zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań.

Szczepienia przeprowadzane u młodych zwierząt odbywają się kilkukrotnie w odstępie ok. 3 tygodni. Budujemy w ten sposób stopniowo jego odporność, by utrzymała się przez rok, a następnie corocznie przez okres całego życia podajemy szczepionkę przypominającą. U szczeniąt szczepienia rozpoczynamy w okresie ok. 6-­7 tygodnia życia, a u kociąt pierwszą szczepionkę podaje się w wieku 8-­9 tygodnia.

Czasami mamy do czynienia z reakcjami alergicznymi na szczepionkę. Może to być np. miejscowa, przemijająca opuchlizna w miejscu iniekcji lub reakcja anafilaktyczna tj. reakcja, której zewnętrznym objawem jest opuchlizna całego ciała. W takich sytuacjach należy skontaktować się z nami by podać zastrzyk "odczulający" i zapamiętać, na którą szczepionkę zwierzę jest uczulone, a następnie w przyszłości użyć szczepionkę innego producenta.

Szczepienia, które można zastosować u psów, to szczepienia przeciwko:

• Nosówce (jest to choroba wirusowa, która przybiera rożne postacie tj. nieżytową, żołądkowo­jelitową, płucną, oczną, sercową, nerwową i skórną. Najbardziej charakterystycznymi objawami tej choroby są wysoka gorączką, posmutnienie, ropny wypływ z nosa oraz oczu, a także zapalenie płuc,
• Zakaźnemu zapaleniu wątroby (chorobie Rubartha) może objawiać się nagłą śmiercią. Do najczęstszych objawów zalicza się wysoką gorączkę, apatię, wymioty, biegunkę oraz bóle brzucha, a także objawy ze strony układu oddechowego takie jak kaszel, zap. gardła. W postaci przewlekłej dochodzi do uszkodzenia wątroby. W chorobie tej wyróżnia się również postać oczną, w której to dochodzi do obrzęku rogówki i jej charakterystycznego niebieskiego zabarwienia. Choroba ta również często powodować może zapalenie nerek.
• Parwowirozie (wirusowa choroba powodującą głównie objawy ze strony przewodu pokarmowego takie jak wymioty, ostra, krwawa biegunka o intensywnym zapachu. Choroba nieleczona prowadzi do śmierci na skutek odwodnienia oraz utraty składników odżywczych z powodu braku możliwości ich wchłaniania w jelitach. W parwowirozie również wyodrębnia się postać sercową, która może kończyć się nagłą śmiercią.
• Parainfluenzie (wirusowa choroba układu oddechowego będącą częścią zespołu chorobowego zwanego kaszlem kenelowym)
• Kaszlowi kenelowemu (w skład, którego wchodzi parainfluenza oraz Bordetella bronchiseptica. Oba patogeny powodują objawy ze strony układu oddechowego tj. charakterystyczny suchy kaszel, obrzęk gardła, powiększenie ww. chłonnych podżuchwowych. W wyniku tej choroby dochodzi również do podwyższenia temperatury.
• Leptospirozie (wywołaną przez bakterie). Choroba może przybierać rożne postacie tj. jelitowo­żołądkową, nerkową, posocznicową. Najczęstszymi objawami choroby są brak apetytu, osowienie, gorączka, ostre zapalenie żołądka i jelit, zapalenie nerek,
• Boreliozie (jest to choroba odkleszczowa objawiająca się początkowo brakiem apetytu, gorączką, posmutnieniem. Następnie dochodzi do zapalenia stawów powodujących kulawizny.
• Microsporum canis (wywołuje grzybice skory),
• Wściekliźnie (jest to choroba odzwierzęca, powstała po pogryzieniu przez m.in psa, kota. Przebieg tej choroby u zakażonego zwierzęcia może być bardzo niespecyficzny. Zwierzę może być bardzo płochliwe, niektóre pozwalają się głaskać inne zaś są bardzo agresywne. Następnie dochodzi do porażenia mięśni żuchwy, trudności w połykaniu, wystepuje spaczony apetyt tzn. zwierzę może połykać np. ciała obce. Czasami choroba może przybierać postać bezobjawową, która kończy się naglą śmiercią.

Szczepienia stosowane u kotów przeciwko:

• Katarowi kociemu wywowłanemu przez kaliciwirus, herpeswirus. Oba wirusy powodują objawy ze strony układu oddechowego tj. katar, kichanie. Podczas kaliciwirozy dochodzi do bolesnych nadżerek na języku, podniebieniu oraz dziąsłach, czego następstwem jest brak apetytu oraz przykry zapach z jamy ustnej. Obie choroby nieleczone prowadzić mogą do nadkażeń bakteryjnych, co w konsekwencji doprowadzić może do zapalenia dolnych dróg oddechowych.

• Panleukopenii (choroba wirusowa kotów, zwana również zakaźnym zapaleniem jelit kotów, tyfusem kocim. Do podstawowych objawów tej choroby należy biegunka, wymioty, bolesność brzucha, podwyższona temperatura ciała. W obrazie krwi obserwujemy spadek białych krwinek. U młodych zwierząt może pojawić się przebieg nadostry, bez żadnych objawów, kończący się śmiercią po 3­5 dniach od zakażenia,
• Białaczce (choroba wirusowa, wywoływana przez retrowirus FeLV. Choroba ta charakteryzuje się dużą różnorodnością objawów oraz przewlekłym jej przebiegiem. Do najczęstszych objawów zalicza się wychudzenie, posmutnienie, anoreksję oraz odwodnienie. Wszystkie objawy rozwijają się bardzo powoli, kot ma skłonności do zapadania na rożne infekcje. Wirus powoduje proces nowotworowy ­ głównie chłoniaki, które dają również bardzo niespecyficzne objawy w zależności od ich umiejscowienia. Wirus białaczki powoduje wczesne ronienia i zamieranie płodów,
• Chlamydii (wywołana przez bakterie. Powoduje objawy ze strony układu oddechowego, przypominające katar koci. Charakterystycznym objawem jest obrzęk spojówek oraz bolesność w rejonie powiek. Nieleczona może doprowadzić do przewlekłej postaci charakteryzującej się nadmiernym łzawieniem.
• Microsporum (wywołującej grzybice skory),
• Wściekliźnie (do zakażenia dochodzi podobnie jak u psów, natomiast przebieg jej charakteryzuje się płochliwością lub agresywnością, nieustannym miauczeniem, porażeniem kończyn a ostatecznie śmiercią. Choroba również przenosi się na człowieka po pogryzieniu przez kota)

Szczepienia stosowane u królików:

• Przeciw myksomatozie ( jest to choroba zakaźna wywołana przez wirusa. Do najczęstszych objawów tej choroby zalicza się ropny wypływ z nosa oraz oczu, a także opuchlizn uszu, głowy, narządów rozrodczych, czasem również skóry. Choroba tą królik może zarazić się poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowanym królikiem bądź przez pogryzienie przez krwiopijnego owada np. pchlę, muchę, komara. Choroba ta jest wysoce śmiertelna i pomimo prób leczenia niemal zawsze kończy się śmiercią.
• Przeciw wirusowej krwotocznej chorobie (pomorowi) wirusowa choroba zakaźna powodująca nagłe upadki zwierząt, czasem bez wystąpienia żadnych objawów. Czasami można zauważyć silną duszność, krwawą wydzielinę z nosa oraz krwawe biegunki. Obecnie dysponujemy szczepionkami, które dają odporność przeciwko obu schorzeniom na okres 6-­12 miesięcy ( w zależności od rodzaju szczepionki).

Oraz fretek przeciwko nosówce oraz wściekliźnie

Ochrona przeciw pchłom i kleszczom

Dysponujemy szeroką gama produktów typu spot-­on, spray, obroże oraz preparaty doustne.

Czipowanie i wydawanie paszportów

Posiadamy możliwość wystawiania paszportów zarówno do krajów całej UE jak i pozostałych państw świata. Przed planowanym wyjazdem sugerujemy zapoznać się wcześniej z warunkami dotyczącymi przekraczania granic. Najczęściej zwierzaki mogą wyjechać już po 3 tygodniach od pierwszej wizyty lecz w niektórych przypadkach załatwienie formalności może zająć nam co najmniej 0,5 roku. Pamiętajmy aby zwierzę mogło wyjechać za granice musi być zidentyfikowane. Do tego celu używamy czipów wszczepianych podskórnie. Jest to pierwszy krok, który umożliwia wykonywanie kolejnych czynności tj. założenie paszportu oraz wykonywanie szczepień, czasami określenia poziomu, czy tez stopnia skuteczności szczepienia itd. Przed wyjazdem za granicę warto również zapoznać się z wymogami przewoźnika w przypadku korzystania z jego usług. Szczegółowe informacje mogą Państwo również uzyskać w ambasadach poszczególnych krajów do których będziemy się przemieszczać.